Ruhim menga so’ylaydi ertak:

Bu dunyoga qo‘ymagin ko‘ngil.

Menga ta’na etadi yurak:

Bu dunyoga qo‘ymagin ko‘ngil.

Yo‘q, dunyoga bermaganman dil,

Yo‘q, men uni sevib qolmayman.

Yo‘q, dunyoga qo‘ymayman ko‘ngil,

Dunyo dardin qalbga solmayman.

Mening sevgim juda o‘zgacha,

Bu dunyoga bergulik emas.

Mening sevgim — adoqsiz kecha,

Yulduzlari dunyoni demas.

Mening ko‘nglim sig‘mas dunyoga,

Nechuk unga bog‘lanay axir?

Talpinaman nurga, ziyoga,

O‘zgasiga ravomas taqdir.

Dunyo dardi — begona hayot,

Hayot emas, asli zimiston.

Men samoda qoqaman qanot,

Mening qalbim osmondir, osmon.

Mening borar manzilim — yurak,

Dunyo menga bo‘lmaydi panoh.

Men yurakni asrashim kerak,

O‘zga darddan ayirsin Alloh.

Menga kerak uch kunlik hilol,

Aytgin, netgum dunyo dardini?

Menga orzu eng toza xayol,

Ne qilarman ko‘ngil gardini?

Menga kerak bir moviy samo,

Menga kerak pokiza tuproq.

Dunyo dardi kerakmas ammo,

Dunyo dardi kerakmas biroq.

Men dunyoga qo‘ymayman ko‘ngil,

Dunyo menga yovdir, begona.

Hayqiradi, hayqiradi dil:

                    Yurak, o‘zing tengsiz koshona!

Oldingi sh'er :: Keyingi sh'er